October 24, 2012 Harold Tor-Daenens

Het wilde gebruik van “je” in het Nederlands

Ik voer een persoonlijke campagne tegen het wilde gebruik van “je” in het Nederlands.

Elke grammaticale vorm heeft zijn raison d’être. Maar dankzij de amateuristische behandeling van het hedendaagse taalonderwijs kunnen mensen geen goede zinnen meer maken.

Bij voorbeeld, in de zin:

Ik kan jou niet zeggen dat jij je moet schamen voor jouw slechte resultaten

“Jou” is duidelijk een personaal pronomen in accusatief voor de tweede persoon.

“Jij” is het personaal pronomen in nominatief.

“Je” is het reflexief pronomen .

“Jouw” is het possesief pronomen.

Met of zonder nadruk schijven en zeggen mensen alles met “je”:

Ik kan je niet zeggen dat je je moet schamen voor je slechte resultaten.

Mensen kunnen nauwelijks het verschil tussen de “je’s” maken. Waarom? Want onze leraren kunnen niet over grammatica praten. Zij moeten hun job doen door “context en situaties”. Dat is de reden dat Franse en Duitse jongeren beter kunnen schrijven dan Belgische kinderen. Dat is ook de reden dat wij veel minder lezen dan onze buurlanden. En dat is ook de reden dat wij veel minder auteurs hebben.

Een schrijvend volk is een lezend volk, en een lezend volk is een lerend volk.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *